donderdag 29 juni 2017

Project uitbreiding vrouwenhuis, Wit-Rusland (2)

Bespreking met Sergey en Joseph
In de vorige blogpost hebben jullie het verhaal van Svetlana kunnen lezen. Ze werkt in het vrouwenhuis in Baranovichi. In september 2015 waren wij daar op bezoek. Er werd toen nog volop gewerkt aan de renovatie van de begane grond van het gebouw (voorheen een school).

Tijdens de Europa Teen Challenge conferentie in Italië afgelopen mei, hebben we om de tafel gezeten met onze vrienden van Mission Return in Wit Rusland, Sergey en Joseph.

Ingang vrouwenhuis
Ze vertelden ons over het reilen en zeilen van het centrum wat inmiddels opgedeeld is in een daklozenopvang, een drugs- en alcohol rehabilitatieprogramma voor mannen en vrouwen en een crisiscentrum voor vrouwen.

Er is inmiddels dringend behoefte aan uitbreiding van de crisisopvang voor vrouwen. Het plan is om de 2e etage helemaal te gaan renoveren, een flinke klus. Of wij willen helpen met fondsenwerving...

Jullie weten het antwoord al, natuurlijk willen we dat! Het is prachtig werk wat zij daar doen: een veilige, warme plek bieden aan vrouwen die mishandeld en thuisloos zijn en hen bekend maken met de liefde van Jezus.

Trappenhuis naar 2e etage
We hebben een hele materialenlijst gekregen zodat we kunnen zien wat er allemaal nodig is, van cement en tegels tot wasbakken en electriciteit. Er is zo'n 8,000 euro voor de hele verbouwing nodig. Nou, we zullen zien hoever we komen.

Als jullie een hart hebben voor het werken onder vrouwen in crisissituaties, maak dan een gift over op rekeningnumer NL91RABO0118582275 t.n.v. Traveling Light (ANBI erkend). Vergeet niet te vermelden: WIT RUSLAND.

Wij hebben met eigen ogen gezien wat voor een bijzonder werk Mission Return daar doet en hoe goed de vorige gift (voor de keuken) besteed is. Wij hebben volledig vertrouwen in het sociaal-maatschappelijk én geestelijk werk aldaar.

We vertrouwen er op dat we hen blij kunnen maken met een mooie gift!

donderdag 22 juni 2017

Project uitbreiding vrouwenhuis, Wit-Rusland (1)

Mijn naam is Svetlana en ik ben 42 jaar. Ik ben in Belarus geboren in een familie van gewone mensen. Mijn vader was een hardwerkende man. Hij repareerde huizen en ovens en na het werk bracht hij alcohol thuis. Mijn moeder werkte als wever en in haar vrije tijd zong ze in een lokaal restaurant.

's Avonds dronk ze samen met mijn vader alcohol en ze kregen altijd ruzie over geld. Ze vervloekten en sloegen elkaar. Verschillende keren sloeg mijn moeder mijn vader met een mes, zij was een agressieve vrouw. Ze sloeg ons ook, dus we waren bang voor haar. Enkele keren probeerde ze zelfmoord te plegen, maar elke keer werd ze gered. Als kinderen wachtten wij tot onze ouders sliepen zodat we ons huiswerk konden doen. Mijn broer Slava zei: "als ik zal opgroeien, zal ik alle winkels met alcohol vernietigen." Nu begrijp ik dat hij deze woorden in wanhoop zei.

Als alles stil werd, keek ik door het raam naar de hemel en vroeg: "God, als U ergens bent - doe iets." Leraren van school hebben ons soms bezocht, maar we hebben ze nooit verteld wat er thuis echt aan de hand was - we waren bang om naar een weeshuis te worden gestuurd. Na de basisschool ging ik naar de muziekschool om accordeon te leren spelen. Mijn ouders waren niet geïnteresseerd in mijn opleiding en ik was ook geen goede student: ik miste vaak lessen en begon discotheken te bezoeken. Samen met mijn nieuwe vrienden begon ik alcohol te drinken en sigaretten te roken. Op 17-jarige leeftijd was ik zwanger en dacht erover om abortus te plegen. Ik huilde vele nachten en kon mijn toekomst niet zien.
Svetlana en haar gezin

Op een dag kwam Valentin (de vader van mijn kind) met zijn moeder me halen en namen me mee naar hun dorp. Ik was inmiddels 18 en we trouwden. Onze gezonde en mooie dochter Viktoria werd geboren.  Toen Victoria 3 jaar oud was ging ik studeren aan de speciale school voor cultuur in een grote stad van ons land. Op een dag bracht ik alcohol en sigaretten mee naar school. Een meisje (Elena) zei dat ze geen alcohol dronk of sigaretten rookte, maar wel in God geloofde. Ze nodigde me voor een dienst in een evangelische kerk. Mensen groetten elkaar en glimlachten. Ik had nog nooit zulke oprechte, vriendelijke en liefdevolle betrekkingen tussen zoveel mensen gezien. Voor mij was het geweldig. Het was interessant voor mij om de gezichten van mensen daar te observeren. Het gevoel, de hoop en de toekomst in hun ogen was zichtbaar! Ik hoorde liedjes over God en tranen verschenen in mijn ogen. Ik begreep dat God daar was en me aanraakte.

Een gedachte kwam tot mij: Hij is degene die ik nodig heb! Er volgde een oproep voor degenen die Jezus in hun hart wilden accepteren en ik ging naar voren. Later begon ik een kleine groep gelovigen te bezoeken en op zondag ging ik naar de kerk. Drie maanden later werd ik gedoopt in het water van de lokale rivier. Mijn relatie met Valentin en zijn ouders was niet goed maar toen ik in Jezus geloofde, werd het nog erger. Na 6 jaar huwelijk zijn we gescheiden. Ik wilde niet terugkeren naar mijn ouders dus ik verhuisde naar een andere stad en begon daar als lerares op een kunstschool te werken. Ik bleef wel communiceren met mijn ouders, broer en zus. Ik vertelde hen over de liefde van God tot de mens, over het offer van Jezus. Van tijd tot tijd heb ik mijn ouders bezocht.
Vrouwenopvanghuis in Baranovichi

Iedere keer dat ik hen opzocht kwamen de scènes uit mijn kindertijd weer boven en voelde ik mezelf als een weerloos, hulpeloos kind. Mijn broer Slava opende zijn hart voor Jezus maar omdat hij bij mijn ouders woonde dronk hij ook heel veel alcohol. Ik herinnerde mij hoe hij in zijn kindertijd vertelde dat hij alle alcoholwinkels zou vernietigen als hij later groot zou zijn. Mijn moeder schopte me uit het huis en vervloekte me. Mijn vader en moeder zijn op een dag overleden, de reden was alcohol. Hun lichaam was op. Later stierven Valentin en zijn ouders ook aan alcohol.

Ik ging wonen in de flat van mijn ouders en God genas mijn wonden en verdriet. Broeders uit de kerk kwamen me helpen om de flat op te knappen, want alles was een ravage. Ik ontmoette toen Evgeniy, hij had in een drugs- en alcoholrehabilitatiecentrum gezeten. Met hem ben ik later getrouwd. De Heer gaf ons kinderen: Michael, Ilya en Vasilisa. Mijn oudste dochter Viktoria hielp me in alles. Inmiddels besloot mijn broer naar een christelijk rehabilitatieprogramma te gaan. God heeft hem echt genezen van alcoholisme. Hij trouwde met ​​ Lidia en vandaag de dag komen christenen naar hun flat; zij prijzen de Heer samen, zingen liedjes en getuigen van wat God in hun leven heeft gedaan. De mensen in de buurt zijn verbaasd over hoe Slava is veranderd. Nu werkt Slava in het centrum en helpt hij verslaafden om vrijheid te vinden.
Groepsstudie in het vrouwenhuis

Mijn man Evgeniy en ik dienen ook in een rehabilitatiecentrum, namelijk in het vrouwenhuis in Baranovichi. Vrouwen die geen plaats hebben om te wonen of die uit de gevangenis komen of die door familieleden worden geweigerd, kunnen daar terecht. Als ik met die vrouwen praat ontdek ik bijna altijd dat zij afkomstig zijn uit families van alcoholisten en in hun kindertijd  dezelfde ervaringen hebben meegemaakt als ik. Ik begrijp hun innerlijke gevoelens, ik weet dat alleen Jezus deze wonden kan genezen en ik mag ze op Christus wijzen. Ik dank God voor Zijn liefde.


Giften voor de hoognodige uitbreiding van het vrouwenhuis zijn welkom op rekeningnummer NL91RABO0118582275 t.n.v. Traveling Light (ANBI erkend). Vergeet niet te vermelden: WIT RUSLAND
.

maandag 19 juni 2017

Druppel op de gloeiende plaat?

Ga er daarom op uit om alle volken tot mijn discipelen te maken.... (Matteüs 28:19)

Misschien wel een van de meest vreemde uitspraken van Jezus, als je er tenminste goed over na denkt. Alle volken tot Zijn leerlingen maken? In het Engels staat er zelfs 'all nations'. Hoe kunnen we daar in vredesnaam gehoor aan geven? Eén op één gesprekken, dat lukt nog wel, maar is dat niet een druppel op de gloeiende plaat?

Die één op één gesprekken vinden overal plaats, in elke dorp, in elke stad en in ieder land. En juist daaruit ontstaat het echte grote werk. Als stichting willen we graag op de hoogte blijven van wat Gods Geest doet in onze regio, in ons land en in Europa. Aangezien nieuws hierover meestal niet via de reguliere media naar buiten komt, moeten we het zelf opzoeken. Daarom nemen wij deel aan conferenties, onderhouden  we een actief netwerk en zijn we zoveel mogelijk onderdeel van bewegingen die de opdracht van Jezus serieus nemen.

  • ZIP festival
    Van 24 juni tot 3 juli a.s. wordt weer het ZIP-festival georganiseerd op het Salmsteke terrein in Lopik. Een veelzijdig familiefestival met als thema VERWONDER.
    Wij zullen daar ook aanwezig zijn tijdens de kampvuuravond op zaterdag en voor een lezing/workshop op maandagavond

  • Opwekking
    Tijdens het Pinksterweekend kwamen zo'n 65.000 Christenen bij elkaar. Wat een geweldig gezicht was dat en wat een bemoediging voor iedereen die wel eens denkt dat het Christendom op zijn retour is in Nederland. Echt niet!

    Marja schrijft al 10 jaar lang een maandelijkse column voor Opwekking Magazine.

  • Čuvar Brata Svoga
    Voor de zesde keer zijn we aanwezig bij 'My Brother's Keeper' Een kampeer- en activiteitenweekend voor mannen (uit landen die tot het voormalige Joegoslavië behoorden) waarin verzoening, vergeving, eenheid en geestelijke groei centraal staan. Het is een enorm voorrecht dat wij getuige kunnen zijn van God in de Balkan landen doet!

  • ESBS - Europe Shall Be Saved
    ESBS
    is een beweging die zich vanuit centraal Europa (Zwitserland) over heel Europa uitbreidt. Er worden conferenties en gebedsbijeenkomsten georganiseerd waarin eenheid tussen de kerken centraal staat. Tijdens deze bijeenkomsten wordt specifiek gebeden voor de landen van Europa.

    Wat wij in het klein doen met Prayer for the Nations, zien we daar in het groot bevestigd. Een enorme bemoediging voor ons!

Het is ons doel om in ieder land van Europa contacten te leggen en o.a.  diegenen te bemoedigen die de daklozen, de verslaafden en de prostituees vertellen over Gods liefde.

We zijn ontzettend blij met iedereen die ons daarbij helpt, op welke wijze dan ook. Hartelijk dank!

donderdag 8 juni 2017

Project verhuizing The Brigde, Tetovo

Inmiddels hebben ze er een mooie dochter/zusje bij!
Herinneren jullie je Jordan & Vesna Stoilovi uit Macedonië nog? We hebben hen in het verleden geholpen met de opzet van een speeltuin en het inrichten van hun koffiehuis The Bridge.

We ontvangen regelmatig hun nieuwsbrieven en zo blijven we aardig op de hoogte van het reilen en zeilen in Tetovo, een stad in het noord westen van het land waar voornamelijk mensen van Albanese afkomst wonen. Zo'n 83% van de bevolking is Moslim.

Jordan wil graag de mensen in zijn stad, die de liefde van God niet kennen, bereiken. Hij is iedere dag aanwezig in koffiehuis The Bridge waar hij in gesprek gaat met bezoekers. 

Nieuwe locatie The Bridge
In de afgelopen jaren heeft hij goede relaties op kunnen bouwen met diverse gasten en een aantal van hen zijn inmiddels tot geloof gekomen en gedoopt. Ze komen in The Bridge bij elkaar voor Bijbelstudie.

The Bridge gaat verhuizen naar een groter pand op een nieuwe locatie. Dat is natuurlijk geweldig nieuws. Het pand was tot voor kort in gebruik als (post)kantoor, maar binnenkort wordt het het nieuwe onderkomen voor Jordan en zijn team.

Jacek & Magdalena  with children
Ja, we schrijven 'team', want na jaren bidden en wachten krijgen ze eindelijk hulp van een zendingsgezin uit Polen! Jacek en Magdalena hebben de laatste jaren via OM gewerkt onder de vluchtelingen in zuid Macedonië . Zij hebben nu woonruimte in Tetovo gevonden en zullen meehelpen om meer mensen te bereiken met het goede nieuws over Jezus Christus.

Het (post)kantoor zal binnenkort leeggehaald worden
Goed, een nieuwe locatie voor the Bridge dus. Jordan heeft gevraagd of Traveling Light wil helpen met fondsenwerving voor de inrichting (keuken) en aanschaf van tafels, stoelen en banken.

Natuurlijk willen we dat en we hopen weer dat jullie meehelpen om snel een mooi bedrag bij elkaar te brengen. Een bedrag dat rechtstreeks naar The Bridge zal gaan. We hopen dan op niet al te lange termijn weer eens op bezoek te gaan.

Giften (groot & klein) zijn welkom op rekeningnummer NL91RABO0118582275 t.n.v. Traveling Light (ANBI erkend). Vergeet niet te vermelden: BRIDGE.

vrijdag 2 juni 2017

Europa-reis mei 2017 (4)

Lunchtijd in het mannencentrum
Vanuit Sered, Slowakije is het ongeveer 7 uur rijden naar het mannencentrum van Teen Challenge in Nova Vas, Slovenië. De tijd die we met elkaar in de auto doorbrengen bouwt ons geestelijk op voor alle bezoekjes. We bidden en zingen met elkaar, luisteren naar preken (yeah!) en bespreken principes uit de Bijbel. Tsja, dan vliegt de tijd :)

We worden hartelijk verwelkomd in het mannencentrum, zowel door werkers en vrijwilligers als de mannen die momenteel in het programma zitten. Er wonen momenteel meer dan 20 mannen in het huis. We eten in twee groepen omdat de keuken te klein is.

Andreas in nu in re-entry en is chef werkplaats
Ze blijven meestal een jaar of langer en daarna kunnen ze door-schuiven naar het nieuwe 're-entry home' zoals dat heet. Ze wonen dan zelfstandig en krijgen hulp bij het zoeken naar werk, maar nog wel binnen de veiligheid van het nabij gelegen Teen Challenge centrum. Zo worden ze langzaam voorbereid op reintegratie in de maatschappij.

Andreas is zo'n jongen die nu in re-entry woont. Hij zorgt voor de machines en apparaten. Weten jullie nog dat het begon met 1 kettingzaag? Nu hebben ze er zes! We nemen ook een kijkje op een groot stuk land waar geiten en varkens worden gehouden door de mannen van het programma.

Voor de deur van de nieuwe kerk
Daarna bezoeken we de nieuwe kerk die onlangs door directors Matjaz & Magdalena Horjak in het nabijgelegen Koper werd geplant. Het is geweldig om te zien hoe het werk onder de verslaafden en daklozen vruchten afwerpt. Fijn dat we met elkaar kunnen investeren in mensenlevens.

We slapen in een bed-n-breakfast met een prachtig uitzicht over de bergen en de zee. De volgende dag rijden we verder naar Rimini, Italië waar we deelnemen aan de jaarlijkse Europa Teen Challenge conferentie

Russische editie voor de Oekraine
Ieder jaar is dat een mooie gelegenheid om de werkers en gasten van de Europese centra te spreken. Zo blijven we ook op de hoogte van de ontwikkelingen en uiteraard ontvangen we veel nieuwe aanvragen voor projectondersteuning. We hebben ook veel Russische edities van Marja's boek 'Grace of Giving' kunnen uitreiken.

  • We hebben inmiddels 3.000 euro (!) kunnen overmaken voor het zomerkamp in de Oekraine.
  • We hebben 800 euro overgemaakt naar Guus Peters voor de Tagalog Bijbels.
  • We hebben 5.500 euro kunnen schenken aan project Bijbels & koeien in Eurasia.
  • De opbrengst van Twinkeltje over mei was 1.000 euro en dat gaat naar Teen Challenge, Albanië.

Body guards bij onze boekentafel :)
HARTELIJK DANK voor jullie vrijgevigheid.

PS: Opkomende projecten zijn de verhuizing van The Brigde in Tetovo, Macedonië, uitbreiding van het vrouwenhuis in Baranovichi, Wit-Rusland en het werk onder Roma christenen in Bulgarije. Hou deze blog in de gaten!

Giften (groot & klein) voor de diverse projecten zijn altijd welkom! Rek. nr. NL91RABO0118582275 t.n.v. Traveling Light (ANBI erkend).